خیلیها را در زندگیمان میبینیم که به خوش اقبال بودن معروفند آنها دست به خاک می زنند طلا می شود در هر جایی سرمایه گذا ی می کنند پولشان چند برابر می شود انگار نیرویی آنها را همیشه در زمان مناسب و در مکان مناسب قرار می دهد بیشترشان سواد آکادمیک و دانشگاهی ندارند و حتی بعضی ها سواد خواندن نوشتن هم ندارند. در مقابل عده ای تلاش فیزیکی زیادی دارند، ساعتها کار میکنند حتی دو شیفته اما به اصلاح یکشان گرو دویشان است و همیشه در وضعیت نامناسب مالی هستندو به قول خودشان اگر دریا بروند آب دریا خشک می شود و خودشان را بد اقبال می دانند خیلیها با سواد دانشگاهی با حداقل استاندارد ها زندگی می کنند حتی بیکار هستند
به طور کلی ما چون قانون و دلیل این موضوع را ندانسته ایم، به این نتیجه رسیده ایم که عده ای بد شانس و عده ای خوش شانس هستند در حالی که در جهان هستی چیزی به نام شانس وجود ندارد و به قول انشتاین “خداوند تاس نمی اندازد”، به این معنی که خداوند جهان را بر اساس قوانین بسیار دقیقی طراحی کرده و هیچ پدیده ای به نام تصادف و شانس در هستی رخ نمی دهد. بنابر این، اینکه عده ای خوش شانس و یا بد شانس به نظر می رسند نیز بر اساس قانون بسیار دقیقی می باشد و اگر این قانون را بدانیم و بر اساس آن فکر کنیم و احساس کنیم و عمل کنیم ما هم به گروه خوش شانسها خواهیم پیوست.
این قانون، قانون باورهاست.